Uzun, ince bir yoldayız hala
inceldiği yerden kopmasın ah!
Ramak kalmış özümüzü,
farketmemiş, görmemiş,
kendimizden yemişiz.

Bir yanda koca bir destan,
bir sönük fener kadar adil.
Yapay aydınlık gölgesinde
sen benden, ben senden,
Biz bizden çıkmışız.

Biri birine derken dinci
kendini kaybetmiş öteki, kinci.
Kaybolmuş sanki ulu öncü
yeraltında saklanmış, düşünme!
Çürümeye bırakmış,
çürük diye söz salmışız.

İkilik ve kutuplaşma
Bu kuşak da ipin ucunda
Kimin borusu ötecek
derdi bu yüzyıl da mı sürecek?
Kavga hep mi sürecek?

Yeter artık, yok olsun
başka ihsan istemem
körüğü olup yangından
medet uman insan diyemem?

Bizden seni, benden O’nu ayıran
fayda olsa ne edem?
Benim kardeş, yoldaşımsın,
sensizliği ben ne edem?

                        ufuk.

.